ଶୋଇବାକୁ ଜାଗା ଖୋଜୁଥିଲି, ଗେହିବାକୁ ବିଆ ପାଇଲି : ଫାଳ ପିଜୁଳି ଭଳିଆ ନାଲି ବିଆ

ୟେ କାହାଣୀଟି କାହାଣୀ ନୁହେଁ, ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ସତକଥା, ଯାହା ମୋ ଜୀବନରେ ଘଟିଥିଲା । ଅନେକ ୟାକୁ ବିଶ୍ବାସ କରିବେନି କିନ୍ତୁ ବେଳେବେଳେ ଏମିତି ଘଟିଯାଏ । ଘଟଣାଟି ୩ବର୍ଷ ତଳେ ଘଟିଥିଲା । ମୋର ସେତେବେଳେ ୨୫ବର୍ଷ ବୟସ । ଆମଘର ବାଲେଶ୍ବର ଜିଲ୍ଲା ହଳଦୀ ପଦାରେ । ମୁଁ ପୋଲିସ ସବ୍ ଇନସ୍ପେକ୍ଟର ରିଟିନ୍ ପାଇଁ ଯାଇଥିଲି । ଫିଜିକାଲ୍ ଆଉ ମୌଖିକ ପରୀକ୍ଷା ଭୁବନେଶ୍ୱର ପୋଲିସ ଆକାଡେମୀରେ ଥାଏ । ଦୁଇରୁ ତିନିଦିନ ଲାଗିବ ବୋଲି ଆମକୁ କୁହା ଯାଇଥାଏ । ଆମେ ବି ସେମିତି ପ୍ରସ୍ତୁତ ହେଇ ଆସିଥାଉ ।

ମୁଁ ବାଲେଶ୍ବରରୁ ଟ୍ରେନ ଧରିଲି । ଭାବୁଥିଲି ପୋଲିସ ଆକାଡେମୀ ପାଖାପାଖି କେଉଁଠି ରହିଯିବି । ଶତାବ୍ଦୀ ଟ୍ରେନରେ ବାଲେଶ୍ବରରୁ ଉଠିଲି । ଆପଣମାନେ ଜାଣିଛନ୍ତି ଶତାବ୍ଦୀରେ କେବଳ ଚେୟାର କାର । ମୋ ସିଟଟି ଝରକା ପାଖକୁ । ଉଠିଲାବେଳକୁ ଦେଖିଲି ମୋ ସିଟରେ ଜଣେ ଲେଡି ବସିଛନ୍ତି । ମଝିରେ ଜଣେ ପୁରୁଷ ଲୋକ । ସେମାନଙ୍କର ବୟସ ୩୫ରୁ ୪୦ ଭିତରେ । ପୁରୁଷ ଲୋକ ଜଣକ ମୋତେ କହିଲେ ସାଇଟ ସିଟରେ ବସିବାକୁ । ସେମାନଙ୍କ କଥା ବାର୍ତ୍ତାରୁ ଜାଣିଲି ସେମାନେ ବଙ୍ଗାଳି, ଭୁବନେଶ୍ୱର ଯାଉଛନ୍ତି ଏମ୍ସରେ ମେଡିକାଲ ଚେକକପ ପାଇଁ ।

ସେମାନେ ମୋତେ ପଚାରିଲେ, କୁଆଡ଼େ ଯାଉଛ । ମୁଁ କହିଲି, ଅଙ୍କଲ, ମୋର ଫିଜିକାଲ୍, ଇଣ୍ଟରଭିଉ ପୋଲିସ ଆକାଡେମୀରେ ଅଛି । ସେ କହିଲେ, ମୋତେ ଅଙ୍କଲ ନକହି ଦାଦା କୁହ । ମୁଁ କହିଲି, ହଉ । ମୋତେ ପଚାରିଲେ, କେଉଁଠି ରହିବ । ହୋଟେଲରେ ନା କେହି ଚିହ୍ନା ଲୋକ ଅଛନ୍ତି ? ମୁଁ କହିଲି, ହୋଟେଲରେ । ସେ କହିଲେ, ସେ ଏରିଆରେ ଦୁଇଟିକୁ ଛାଡି ସବୁ ଶସ୍ତା ହୋଟେଲ । ମୁଁ କହିଲି, ଯାହା ମିଳିବ ରହିଯିବି । ସେ କହିଲେ, ଯଦି କିଛି ପ୍ରୋବ୍ଲେମ ହବ ଆମ ହୋଟେଲକୁ ଆସିଯିବ । ସେ ତାଙ୍କ ନେମ କହିଲେ, ମୋ ନାଁ ଅଭିଜିତ ମାଇତି, ଆଉ ତାଙ୍କ ମିସେସର ନା ପ୍ରିୟଙ୍କା । ଡାକ ନାମ ମିମି ।

ସେ କହିଲେ, ଆମକୁ ଦାଦା, ବଉଦି ଡାକ, ଆମେ ତୁମଠୁ ଦଶରୁ ବାରବର୍ଷ ବଡ଼ ହବୁ । ସେମାନେ ନମ୍ବର ଦେଲେ । ମୁଁ ବି ମୋ ନମ୍ବର ସେମାନଙ୍କୁ ଦେଲି । ମୁଁ କହିଲି, ଦାଦା ଆପଣ କେଉଁ ହୋଟେଲରେ ରହିବେ । ସେ କହିଲେ, ହୋଟେଲ ରିଚି । ମୁଁ କହିଲି, ଅଙ୍କଲ ଟିକେ ଫୋନ କରି ହୋଟେଲ ବୂଝି ଦିଅନ୍ତୁ, ସିଙ୍ଗଲ ରୁମ ଅଛି କି? ସେ ଫୋନ କଲେ କିନ୍ତୁ ସିଙ୍ଗଲ ରୁମ ସବୁ ବୁକ୍ ହେଇ ଯାଇଥିଲା । ଅଙ୍କଲ କହିଲେ, ଯଦି ଚାହିଁବ ଆମ ସହିତ ଆଡଜଷ୍ଟ କରି ରହି ଯାଉନ । ମୋର ଗୋଟେ ସାଙ୍ଗ କଥା ମନେ ପଡ଼ିଲା । ସେ କୁହେ ଯେ ହୋଟେଲରେ ଏମିତି ଲୋକ ମିଳନ୍ତି । ସେମାନେ ରହିବାକୁ ଦେବେ, ଖାଇବାକୁ ଦେବେ । କିନ୍ତୁ ଗାଣ୍ଡି ମାରିବେ, ବେଳେବେଳେ ଓଲଟା ବି ହୁଏ, ସେମାନେ ଗାଣ୍ଡି ଵି ମରାନ୍ତି ।

ମୁଁ ସେଇଠୁ ଭାବିଲି, ଶଳା ବଙ୍ଗାଳି ଗାଣ୍ଡି ମାରିବା ପ୍ଲାନରେ ଅଛି ବୋଧହୁଏ । ଭାବିଲି, ତା ମାଇକିନିଆ ଅଛି, ଗାଣ୍ଡିମାରି ପାରିବନି । ମୁଁ କହିଲି, ନାହିଁ ନାହିଁ ମୁଁ ଯେମିତି ହେଉ ରହିଯିବି । ଖାଲି ଟିକେ ପ୍ରିପେରେସନରେ ଅସୁବିଧା ହବ । ସେତେବେଳେ ପ୍ରିୟଙ୍କା ବଉଦି ମୁହଁ ଖୋଲିଲେ । ଅଧା ବଙ୍ଗଳା ଅଧା ହିନ୍ଦୀରେ କହିଲେ, ଆମର କିଛି ଅସୁବିଧା ନାହିଁ । ଆମ ହୋଟେଲ ବହୁତ ଭଲ । ଆମେ ଯେତେବେଳେ ଆସୁ ସେଇଠି ରହୁ । ଡବଲବେଡ ବହୁତ ବଡ । ସହଜରେ ତିନିଜଣ ଶୋଇ ପାରିବେ । ଦାଦା କହିଲେ, ଆମେ ଭୁବନେଶ୍ୱରରେ ୮.୩୦ରେ ପହଞ୍ଚିବା । ହୋଟେଲରେ ପହଞ୍ଚିବା ୯.୩୦ରେ । କେଉଁଠି ହୋଟେଲ ଖୋଜିବ । ରାତିଟା ରହି ଯାଅ, କାଲି ଯାହା କରିବ ।

ମୁଁ ଭାବିଲି, ଠିକ କଥା । ଶଳା ଗାଣ୍ଡିମାରୁ ପଛେ ରାତିଟା ରହିଯାଏ । ମୁଁ କହିଲି, ହଉ । ବଉଦି ବହୁତ ଖୁସି ହେଇଗଲେ । କହିଲେ, ଆମେ ତୁମକୁ ଜମା ଡିଷ୍ଟର୍ବ କରିବୁନି । ଭଲ ଭାବେ ପ୍ରିପେରେସନ୍ କରିବ । ମୁଁ ପଚାରିଲି, ଆପଣ କୋଲକାତାରୁ ଏତେ ଦୃର ଆସୁଛନ୍ତି ଚେକଅପ୍ ପାଇଁ ? ଦାଦା କହିଲେ, ଆକ୍ଚୁଆଲି ଆମେ ଯାହାକୁ ଦେଖଉଛୁ ସେ ବି ବେଙ୍ଗଲି, ତାଙ୍କ ଘର ଖଡ଼ଗପୁର, ଆମଘର ପାଖରେ । ତାପରେ ସେ ଜଣେ ଫେମସ୍ ଗାଏନିକ୍ ଡକ୍ଟର ।

ମୁଁ ସେଇଠୁ କହିଲି, ଆପଣମାନେ ଏତେ ୟଙ୍ଗ । ଏବେ ପ୍ରବ୍ଲେମ କଣ ? ବଉଦିଙ୍କ ମୁହଁ ଶୁଖିଗଲା । ମୁଁ ଭାବିଲି ବୋଧେ କିଛି ଭୁଲ କରିଦେଲି । ଦାଦା କହିଲେ, ଆମ ବାହାଘର ଏଗାରବର୍ଷ ହେଇଗଲା, ଆମର ପିଲାଟିଏ ଏଯାଏ ହେଲାନି । ସେଇଥିପାଇଁ ବଉଦିର ମନ ଦୁଖଃ । ମୁଁ କହିଲି, ଏବେ ତ ବହୁତ ମେଥଡ଼ ବାହାରିଲାଣି, IVF କରିବେ । କିଛି ନହେଲେ ପିଲାଟିଏ ଆଣି ପାଳିବେ । ଦାଦା କହିଲେ ମିମିର କିଛି ପ୍ରୋବ୍ଲେମ ନାହିଁ । ଯାହା ପ୍ରୋବ୍ଲେମ ମୋର । ମୁଁ ବଉଦିଙ୍କ ଆଡ଼କୁ ଚାହିଁଲି । ତାଙ୍କ ଆଖିରୁ ଲୁହ ଭରି ଆସିଲା । ମୁଁ କହିଲି, ସରି ।

ଭୁବନେଶ୍ୱରରେ ପହଞ୍ଚିଲା ପରେ ଦାଦା ଟ୍ୟାକ୍ସି କଲେ । ବଉଦି ପଛ ସିଟରେ ଡାହାଣକୁ ବସିଲେ । ମୁଁ ଆଗକୁ ଆସିଲି ବସିବାକୁ । ଦାଦା କହିଲେ, ନା ନା ତୁମେ ପଛରେ ଆମ ସାଥିରେ ବସିବ । ମୋତେ ଖରାପ ଲାଗୁଥାଏ । ମୋତେ ଦାଦା ଟାଣିନେଇ ପଛରେ ବସେଇ ଦେଲେ । ବଉଦିର ବାମ ପାଖରେ । ଶେଷକୁ ଦାଦା । ମୁଁ ଆଗକୁ ମାଡ଼ିକି ବସିଥାଏ । ବଉଦି ମୋତେ ଟାଣି ଆଣିଲେ । କହିଲେ, ଫ୍ରିରେ ବସ । ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ଜଣେଇ ଦେଲି ଯେ ମୁଁ ବଙ୍ଗଳା ଭଲ ବୁଝେ । ତେଣୁ ସେମାନେ ହିନ୍ଦୀ କହିବା ଦରକାର ନାହିଁ । ବଉଦି କହିଲେ, ତାଙ୍କ ଘର ଚନ୍ଦନେଶ୍ବର ପାଖରେ । ସେ ବି ଓଡ଼ିଆ ବୁଝନ୍ତି ଆଉ କହନ୍ତି ।

ତାପରେ ସେ ମୋ ସହ ଓଡ଼ିଆରେ କଥା ହବାକୁ ଲାଗିଲେ । କହିଲେ, ତୁମେ କେତେଦିନ ରହିବ? ମୁଁ କହିଲି ଆଟଲିଷ୍ଟ ଦୁଇଦିନ । ଦୁଇ ଦିନରେ ନସରିଲେ ତିନିଦିନ । ବଉଦି କହିଲେ, ବହୁତ ମଜା ହବ । ଅନ୍ତତ ଜଣେ ଓଡ଼ିଆ ପାଇଲି ଗପିବାକୁ । ତୁମେ ଆଉ କୁଆଡେ ଯିବନି । ଆମ ସହ ରହିବ । ଆମେ ହୋଟେଲରେ ପହଞ୍ଚିଗଲୁ । ଦାଦା ଆଉ ଗୋଟେ ବେଡ ଦବାକୁ ଓ ତିନିଜଣଙ୍କ ପାଇଁ ଡିନର ରୁମକୁ ପଠାଇ ଦବାକୁ ରିସେପସନରେ କହିଦେଇ ବାହାରକୁ ବାହାରିଗଲେ । ବଉଦି କହିଲେ, ରାତିରେ ତାଙ୍କର ପିଇବା ଅଭ୍ୟାସ ତେଣୁ ଆଣିବାକୁ ଗଲେ ।

ମୁଁ ଭାବିଲି, ଶଳା ଆଜି ପିଇକି ମୋ ଗାଣ୍ଡି ଫଟେଇବ । ରୁମରେ ଖାଲି ମୁଁ ଆଊ ମିମି ବଉଦି । ମୁଁ କହିଲି, ସରି ବଉଦି, ମୁଁ ଜାଣିନଥିଲି, ଆପଣଙ୍କ ପ୍ରୋବ୍ଲେମ କଥା ପଚାରି ଦେଲି । ବଉଦି କହିଲେ, ତୁମର କଣ ଭୁଲ୍, ମୋ ଭାଗ୍ୟରେ ତ ସେୟା ଅଛି । ଦାଦାଙ୍କ ଘରେ, ତାଙ୍କ ବନ୍ଧୁ ବାନ୍ଧବଙ୍କଠୁ ଶୁଣି ଶୁଣି ମୋ କାନ ବଧୀରା ହେଇଗଲାଣି । ସେମାନେ ଜାଣିଛନ୍ତି, ମୋର କିଛି ଅସୁବିଧା ନାହିଁ । ସବୁ ଅସୁବିଧା ତାଙ୍କର ।

ମୁଁ କହିଲି, ଡକ୍ଟର କଣ କିଛି ସଲ୍ଭ କରି ପାରୁନାହାଁନ୍ତି ? ବଉଦି କହିଲେ, ଟ୍ରିଟମେଣ୍ଟ କରୁଛନ୍ତି । ୟାଙ୍କର ପ୍ରୋବ୍ଲେମ ଶୀଘ୍ର ବାହାରି ଯାଉଛି, ଷ୍ଟ୍ରଙ୍ଗ ବି ହଉନି । ମୁଁ ବି କେବେ ସାଟିସଫାଏ ହଉନି । ତଥାପି ପିଲାଟିଏ ହେଇ ଯାଆନ୍ତା କି ? ଏକଥା କହୁ କହୁ ବଉଦି କାନ୍ଦି ପକେଇଲେ । ମୁଁ କହିଲି, ଆପଣ ଏତେ ସୁନ୍ଦର, କି ଆଟ୍ରାକ୍ଟିଭ ବଡି ରଖିଛନ୍ତି, ଅଥଚ…..ବଉଦି କହିଲେ, ମୋ ଭାଗ୍ୟରେ ତ ଏୟା ଅଛି । ଦେହ ତ ଖୁସି ନୁହେଁ । ମନ ବି ପିଲାଟିଏ ପାଇଁ ଝୁରି ହଉଚି । ବଉଦି ପଲଙ୍କ ଉପରୁ ମୋ ପାଖକୁ ଉଠି ଆସିଲେ । ମୋ ହାତକୁ ଧରି ପକେଇଲେ । କହିଲେ, ଦୀପୁ (ମୋ ନାଁ) ମୋତେ ପିଲାର ମାଆ କରି ପାରିବ? ମୁଁ ସାରା ଜୀବନ ତୁମ ପାଖରେ ରୁଣୀ ହେଇ ରହିଯିବି ।

ମୁଁ କହିଲି, ବଉଦି, କେହି ନଜାଣିଲେ ଦାଦା ତ ଜାଣିବେ । ବଉଦି – ଦୀପୁ, ସେ ମୋତେ କେତେଥର କହିଲେଣି, କାହା ସହ ମିଶିକି ପିଲା କରେଇବାକୁ । ମୁଁ କିନ୍ତୁ ରାଜି ନୁହେଁ, କଥା ଲିକ୍ କରିଗଲେ ଆମେ ଆଉ ମୁହଁ ଦେଖେଇ ପାରିବୁନି । ମୁଁ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେଇ ଯାଉଥାଏ ଏସବୁ କଣ କଣ ହଉଚି ବୋଲି । ବଉଦି ମୋ ହାତ ଧରିଥାନ୍ତି ଆଉ ତାଙ୍କ ଆଖିରୁ ଲୁହର ଧାର ବୋହି ଯାଉଥାଏ । ମୁଁ କହିଲି, ମୁଁ ରାଜି ଅଛି କିନ୍ତୁ, ଦାଦା ତ ଅଛନ୍ତି କେମିତି ହେବ । ବଉଦି କହିଲେ, ସେ ପିଇଦେଇ ମଲାଭଳି ପଡ଼ିଯାଆନ୍ତି । ସେ କହିଲେ ରାତିରେ ସୁବିଧା ହେଇଯିବ ଖାଲି ତୁମର ଦୟା ମୋ ଉପରେ ରହିବା ଦରକାର । ମୁଁ ମୁଣ୍ଡ ନାଡିକି ହଁ କହିବାରୁ ବଉଦି ଖୁସି ହେଇଗଲେ ଆଉ ମୋତେ ଜାବୁଡି ଧରି ମୋ ଗାଲସାରା ଚୁମା ଦେଲେ । ମୁଁ ବି ତାଙ୍କୁ କୁଣ୍ଢେଇ ତାଙ୍କ ଗାଲକୁ କାମୁଡି ପକେଇଲି ।

ତାପରେ ସେ ନିଜେ ମୋ ବାମ ହାତକୁ ତାଙ୍କ ଦୁଧ ଉପରେ ମାଡ଼ି ବସି ଚିପିବାକୁ କହିଲେ । ଆର ହାତକୁ ତାଙ୍କ ଚଢ଼ି ଭିତରେ ଭର୍ତ୍ତି କରିଦେଲେ । ହଠାତ କବାଟ ଠକଠକ ହେଲା, ମୁଁ କବାଟ ଖୋଲିଲି । ଦାଦା ଘରକୁ ଆସିଲେ ଆଉ ପରେ ପରେ ଖାଇବା ଆସିଲା । ଆମେ ଖାଇଦେଲୁ । ମୁଁ ସୋଫାରେ ବସି ପଢିବାକୁ ଲାଗିଲି । ଦାଦା ପିଇଦେଇ କମ୍ବଳ ଘୋଡି ହୋଇ ଶୋଇଗଲେ । ଦଶମିନିଟ ଭିତରେ ତାଙ୍କ ଘୁଙ୍ଗୁଡ଼ି ଶୁଭିଲା । ବଉଦି ମୋ ପାଖକୁ ଉଠି ଆସିଲେ । କହିଲେ, ଆମର ଏଇଟା ନିତିଦିନିଆ କଥା । ଖାଅ, ପିଅ, ଶୋଇକି ଘୁଙ୍ଗୁଡ଼ି ମାର । ଗୋଟେ ସ୍ତ୍ରୀ ଅଛି, ତାର ମନଟେ ଅଛି, ସେକଥା ଟିକେ ବୁଝିବାର ନାହିଁ ।

ବଉଦି କହିଲେ ଦୀପୁ, ମୋ ସୁନାଟା ପରା ଯାହା କହିବ, ମୁଁ ଦେବି । ମୋତେ କରିକି ପିଲାଟେ ଦିଅ, ମୁଁ କହିଲି, ବଉଦି ମୁଁ ଏଇ ଦୁଇଦିନ ଚେଷ୍ଟା କରିବି । ସେ କହିଲେ, ମୋତେ ତୁମ ସାଙ୍ଗ କି ସ୍ତ୍ରୀ ଭଳି ଭାବ ଆଉ ମୋତେ ଖାଲି ମିମି କୁହ । ବଉଦି ମୋ ହାଫ୍ ପ୍ୟାଂଟ କାଢ଼ି ପକେଇ ନିଜେ ଲଙ୍ଗଳା ହେଇଗଲେ । ମୋତେ କହିଲେ ତାଙ୍କ ଦୁଧ ଚିପିବାକୁ । ମୋତେ ପଚାରିଲେ, ଆଗରୁ କାହାକୁ ଗେହିଛ ? ମୁଁ – ନାହିଁ, ଖାଲି ଚିପିଛି, ବିଆରେ ଆଙ୍ଗୁଳି ଗଳେଇଛି । ମିମି – ହଉ ଚଳିବ, ଯେତେବେଳେ ତୁମର ବାହାରିବ ମୋ ଅଣ୍ଟାକୁ ଭିଡିକି ଧରିକି ବିଆର ପୁରା ଭିତରେ ବାଣ୍ଡକୁ ପଶେଇକି ରଖିବ ଜମା ବି ବାହାର କରିବନି ।

ତାପରେ ଆମେ ଚୂମା ଦିଆଦେଇ ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲୁ । ବଉଦି ତାଙ୍କ ଜିଭକୁ ମୋ ପାଟି ଭିତରେ ଭର୍ତ୍ତି କରିଦେଇ ମୋ ଓଠକୁ କାମୁଡ଼ି ପକଉଥାନ୍ତି । ମୁଁ ତାଙ୍କ ଦୁଧକୁ ଖାଈ ଯାଉଥାଏ । ବିଆ ଭିତରେ ଆଙ୍ଗୁଳି ଗଳେଇ ଦେଇ ଆଗପଛ କରୁଥାଏ । ମିମି ମୋ ବାଣ୍ଡଟା ମୁଠେଇ ଧରି କହୁଥାଆନ୍ତି, ଓହୋଃ, ଭଲ ଲାଗୁଛି ? ତୁମକୁ ଯିଏ ବାହା ହବ ସିଏ ବହୁତ ଖୁସି ପାଇବ । ମୁଁ – ତୁମ ଦୁଧ ବି ବହୁତ ବଡ଼, ତଥାପି ଓହୋଳିନି । ମିମି -ୟେ ଶଳା ତ ପିଇକି ଶୋଇବ, ମୋ ଦୁଧ କିଏ ଓହୋଳେଇବ ।

ମିମି ସେଇଠୁ ନଇଁପଡ଼ି ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଚକୋଲେଟ ଖାଇଲା ଭଳି ଚୁଚୁମୁଥାଏ । ମିମି – ମୋ ସୁନାଟା ପରା, ଏବେ ଟିକେ ପାଟିରେ ଚାଟ ଟିକେ ଲାଳ ବାହାରିଲେ ଷ୍ଟାର୍ଟ କରିବା । ମିମି ବଉଦି ଦୁଇ ହାତରେ ବିଆ ପାଖୁଡାକୁ ମେଲେଇ ଠିଆ ହେଇଥାଏ । ମୁଁ ଜିଭରେ ମିମି ବିଆକୁ ଗେଞ୍ଜିକି ସେଣ୍ଟିକୁ ଖାଇ ଯାଉଥାଏ । ସେ ଉଃ ଇସ୍ଇ ଆଃ ଉଃ ଇସ୍ ହଉଥାଏ, ଆଉ ମୋ ମୁଣ୍ଡକୁ ବିଆ ଉପରେ ମାଡ଼ି ବସୁଥାଏ । ମୁଁ ବି ଉତ୍ତେଜିତ ହେଇ ଜୋରରେ ମିମି ଵିଆକୁ ଚାଟି ପକଉଥାଏ ।

ମିମି କହିଲେ ମୋର ବାହାରି ଯିବ ଆଉ ଲେଟ କରିବାନି । ଥରେ ଭିତରେ ହେଇଯାଉ ତାପରେ ଗଡେଇ ପଡେଇ ତୁମ ଖୁସି ପାଇଁ ଯାହା ବି କରିବ ମୁଁ ରାଜି । ମୁଁ ଜାଣିଲି ଆଉ ଲେଟ କରିବା ଠିକ ନୁହେଁ । ମିମିକୁ ସୋଫା ଉପରେ ଆଣ୍ଠେଇ ଦେଲି । ସେ ଗୋଟେ ଗୋଡ଼ ସୋଫାରେ ରଖି ଥାଏ, ଆଉ ଗୋଟେ ଗୋଡ଼ ତଳେ ରଖି ଠିଆ ହେଲା । ମୁଁ ମୋ ମୂଷଳିଆ ବାଣ୍ଡ ମିମି ବିଆ ଭିତରେ ଗଳେଇ ଦେଇ ଗେହି ଚାଲିଲି । ମିମି ଓହୋଃ ଓହୋଃ ହଉଥାଏ । ମଝିରେ ମଝିରେ ଏଗୋ ମା, ଏଗୋ ମା ହଉଥାଏ, କହୁଥାଏ, ଦୀପୁ, ଆମାର୍ ଗୁଦ୍ ମେରେ ଦିନ୍, ପ୍ଲିଜ ଦୀପୁ ।

ମୁଁ ମିମି ବଉଦିର ଲାଳୁଆ ବିଆରେ ପଛଆଡୁ ଗେହି ପକଊଥାଏ । ମିମି ବି ପଛ ଆଡ଼କୁ ଗାଣ୍ଡି ଠେଲି ମଜା ନଉଥାଏ । ମିମି ବିଆରୁ ଲାଳ ଥପ୍ ଥପ୍ ବୋହି ପଡୁଥାଏ ଆଉ ସେ କହୁଥାଏ, ଦୀପୁ ମାଇଁ ଲଭ୍, ମୋ ସେକ୍ସି ଲଭର ଆଜି ବଉଦିର ଗୁଦ୍ ଫଟେଇ ଦିଅ । ପାଞ୍ଚ ମିନିଟ ଯାଇଛି ମିମି ବଉଦି କହିଲା, ଦୀପୁ ମୋର ବାହାରିବ ଜୋରରେ କର, ଓହୋଃ, ଇହି.. ଆହୁରି ଜୋରରେ । ମୁଁ ଜାଣିଲି, ମିମିର ବାହାରିଯିବ ।

ମୁଁ ମିମି ଗାଣ୍ଡିକି ଧରି ୪୦-୫୦ କୁଟ ମାରିଦେଲି । ବଉଦି ଭସଭସ କରି ପାଣି ଛାଡିଦେଲା । ମିମି ଓଲଟି ପଡ଼ିଲା କହିଲା ଏଥର ସାମନା ପଟରୁ । ମୁଁ କହିଲି, ପଲଙ୍କ ଉପରକୁ ଯିବା କି ? ମିମି କହିଲା, ସାଉଣ୍ଡ ହବ, କାଲି । ମୁଁ ମିମିର ଗୋଡଦିଟା ମେଲେଇକି ଧରିଲି ଜିରୋ ଲାଇଟ ଜଳୁଥିଲା । ବିଆ ପୁରା ଗୋରା ଫରଫର ହେଇକି କଣା ପାଖ ଲାଲ ଦିଶୁଥିଲା । ମୋତେ ଲାଗୁଥିଲା ସତେ ଯେମିତି ଲାଲ ପିଜୁଳିଟା ଫାଳେ କାଟିକି ରଖା ହେଇଛି । ଗୋରା ବିଆକୁ ଶୁଆ ନାକ ଭଳିଆ ବିଆର ସେଇ ଗୋଜିଆ ଚମଡା ଗୋଟେ ଅଗିହା ବିଆଠୁ ବି ଅଧିକ । ମୁଁ ତ ଭାବୁଥିଲି ମୋର ବାହାଘର ହେଲେ ମୋତେ ଏଭଳି ବିଆ ହେଲେ ମିଳିବ କି ନାହିଁ ।

ମୁଁ ସେଇଠୁ ମିମି ସେଣ୍ଟିରେ ବାଣ୍ଡଟା ଘଷି ଘଷି ବିଆରେ ଗଳେଇ ଦେଲି । ତାପରେ ଜୋର ଜୋରରେ କୁଟି ଚାଲିଲି । ମିମି ନିଜେ ନିଜେ ଦୁଧକୁ ଚିପିକି ବିଆର ଦୁଇଫାଳକୁ ସେମିତି ମେଲେଇକି ଧରିଥାଏ । ମୁଁ ମେଲେଇ ହେଇ ରହିଥିବା ବିଆରେ ଭୁଷଭାଷ ଗେହି ଚାଲିଥାଏ ।ଏଥର ବିଆରୁ ଫଚ୍ ଫଚ୍, ଫଟ୍ ଫଟ୍ ଶବ୍ଦ ବହରିବାରେ ଲାଗିଲା । ମିମି ସେମିତି ଦେଖେଇକି ବସିଥାଏ । ମୁଁ ସ୍ପୀଡ ବଢ଼ାଇ ଦେଇ କୁଟି ଯେମିତି ପକେଇଲି । ମିମି ଉହୁଃ ଉହୁଃ ହେଇ ପାଣି ଛାଡିବାରେ ଲାଗିଲା ।

ତାପରେ ମୋର ହେଲେ ବାହାରିବାକୁ ଲାଗିଲା । ମୁଁ ମମିକୁ ସୋଫା ଉପରେ ଗଡେଇକି ଶୁଆଇଦେଲି । ମମି ସେହି ସମୟରେ ବିଆକୁ ମେଲେଇକି ଧରିଥାଏ । ମୁଁ ବାଣ୍ଡକୁ ଫୁଲ ଭିତରକୁ ପଶେୟ ଦେଇକି ଧକଧକ କରିକି ବିଆ ଭିତରେ ପାଣି ଛାଡିବାକୁ ଲାଗିଲି । ତା ବିଆରୁ ହେଲେ ପାଣି ଝରିକି ସୋଫାର ଧଳା କଭରଟା ଓଦା ହେଇଗଲା । ଦଶ ମିନିଟ ହେବ ସେମିତି ବିଆ ଭିତରେ ବାଣ୍ଡକୁ ପଶେଇକି ଶୋଇକି ରହିଲି ମମି ଉପରେ । ତାପରେ ଦୁହେଁ ଉଠିଲୁ, ମିମି ତା ନାଇଟରେ ମୋ ବାଣ୍ଡ, ତା ବିଆକୁ ପୋଛିଲା । ମୁଁ ପଚାରିଲି, କେମିତି ଲାଗିଲା ? ସେ ଆଖି ମାରି ଦେଇ ହସିଦେଲା ଆଉ କହିଲା ମୁଁ ସତରେ ତୁମକୁ କି ଆଜିର ରାତିକୁ କେବେ ଭୁଲିବିନି । ମିମି ମୋତେ ଚୁମାଟେ ଦେଲା କହିଲା, ଶୋଇପଡ଼ ।

ମମି କହିଲା ତୂମେ ପଲଙ୍କରେ ଶୁଅ ଯେ ଠିକ ନିଦ ହବ । ମୁଁ କହିଲି, ୟେ କି କଥା, ତୁମେ ପଲଙ୍କରେ ଶୁଅ ମୁଁ ତଳେ ଶୋଇବି । ବଉଦି କହିଲେ, ଆମେ ଘଇତା ମାଇପ ଭଳି ଗୋଟେ ବେଡସିଟ ଘୋଡେଇ ସାଥିରେ ଶୋଇବା । ଆମେ ଶାନ୍ତିରେ ଗୋଟେ ପଲଙ୍କରେ ତିନିଜଣ ଶୋଇଲୁ । ବଉଦି କହିଲେ, ସେ ରାତି ଚାରିରୁ ଟିକଟ କରିବାକୁ ଯିବେ । ସେତେବେଳେ ଆହୁରି ଭଲ କରି କରିବା । ତୁମର କାମ ସରିଗଲେ ସୁଦ୍ଧା ଆଉ ଦୁଇଦିନ ରହିକି ଗେହିବ ଯେମିତି ମୁଁ ଯାଆଁଳା ଜନ୍ମ କରିବି ।

ମୁଁ ଇଣ୍ଟରଭିଉରେ ସକ୍ସେସ ହେଇଗଲି ତାପରେ ଘରକୁ ଫୋନ କରି ଜଣେଇ ଦେଲି । ତାପରେ ମୁଁ ସେଇଠି ଚାରିଦିନ ରହିକି ତେରଥର ପେଲିଲି । ମିମି ତା ହଜବେଣ୍ଡଙ୍କୁ ସବୁକଥା କହିଦେଲା । ସେ ବହୁତ ଖୁସି ହେଲେ ଆଉ ମାସେ ପରେ ମୋ ନମ୍ବରରେ ଫୋନ କରି ଶୁଭ ଖବର ଦେଲେ, ବଉଦି ପେଟରେ ହେଇଛି । ୟା ପରେ ସେମାନେ ଯେତେବେଳେ ଏମ୍ସ କିମ୍କା ପୁରୀ ଆସିଲେ ମୁଁ ଆସିକି ବଉଦିଙ୍କୁ ଗିହେ । ବେଳେବେଳେ ଦାଦାଙ୍କ ସାମନାରେ ବଉଦୀଙ୍କୁ କଣ କଳେ ବି ସେ କିଛି କୁହନ୍ତିନି । ଏହା ଏକ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ସତ କଥା, କେମିତି ଲାଗିଲା କମେଣ୍ଟରେ ଜଣେଇବେ ।

ଦେଖ, କେମିତି ବିଆର ଫୋଡ ଢିଲା କରିଦେଲା ରାଜମିସ୍ତ୍ରୀ